Urodził się 18 grudnia 1899 r. w Wilnie. Syn Michała i Antoniny z Medekszów. Ukończył gimnazjum w Wilnie oraz wydz. humanistyczny tamtejszego Uniwersytetu Stefana Batorego. Potem kontynuował studia bibliotekarskie w British Museum. W latach 1912-1916 należał do wileńskiego skautingu. Następnie do 1919 r. członek POW. Przez 9 miesięcy więziony przez bolszewików. Od 1919 r. pełnił służbę w dyonie jazdy wileńskiej, zaś w 1920 r. był żołnierzem 201 pp Armii Ochotniczej oraz 6 pułku harcerskiego Wojsk Litwy Środkowej. W końcu 1920 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. otrzymał stopień ppor. rez. kaw. W latach 1922-1927 pracował jako sekretarz administracji wileńskiego Słowa, po czym do 1934 r. w bibliotece uniwersyteckiej (od 1928 r. prowizoryczny asystent, potem adiunkt). W 1934 r. został kierownikiem biblioteki państwowej im. Wróblewskich w Wilnie. Pracował społecznie jako wiceprezes koła wileńskiego Zw. Bibliotekarzy Polskich, prezes Tow. Filatelistów w Wilnie, członek Zw. Oficerów Rezerwy, Zw. Peowiaków. Mieszkał w Wilnie. Podczas II wojny światowej w AK. Po 1945 r. był organizatorem i pierwszym dyrektorem biblioteki głównej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zmarł w 1991 r. Odznaczony Krzyżem Niepodległości. Żonaty (od 23.II.1924) z Haliną Heleną Wężyk-Rudzką.
S. Łoza: Czy wiesz kto to jest? (Warszawa 1938); Rocznik oficerski rezerw 1934; Monitor Polski nr 156/1931.