Urodził się 30 marca 1894 r. w Łodzi. Syn Franciszka, rzemieślnika, oraz Antoniny z Macnerów. Brat Alfonsa (zob.) i Bolesława Aleksandra (zob.).
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 6 pp LP, uzyskał stopień plut.
Odbył służbę wojskową i z dniem 1 września 1930 r. otrzymał stopień ppor. rez. piech.
W niepodległej Polsce oficer Policji Państwowej. W 1932 r. posiadał stopień komisarza. Był komendantem powiatowym Policji Państwowej w Słupcy. Od 10 września 1937 r. zajmował stanowisko komendanta powiatowego w Gostyniu.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
W. Kujawa, D. Nowicki, A. Rubajczyk, Zawsze wierni. Dzieje Policji Państwowej na Ziemi Słupeckiej w latach 1918–1939, Słupca 2013; „Monitor Polski” nr 140/1932.