Urodził się 27 grudnia 1897 r. w Grodzisku Mazowieckim. Syn Henryka i Heleny.
Pracował jako piekarz.
W czasie I wojny światowej na początku sierpnia 1915 r. wstąpił do formowanego baonu warszawskiego POW ps. „Gozdawa”. W jego składzie 22 sierpnia wyruszył do I Brygady Legionów Polskich, do której dołączył 29 sierpnia. Przydzielony do 5 pp LP, uczestniczył w kampanii wołyńskiej. Chory, do wiosny 1916 r. przebywał w szpitalu. Następnie w 2 komp. 6 pp LP. Już w kwietniu 1916 r. przeszedł do 1 komp. IV baonu 5 pp LP. Ranny w nogę 3 lipca na pozycjach pod Kościuchnówką. Przebywał w szpitalu, po czym 1 listopada został przydzielony do kadry w Dęblinie. Przeniesiony do służby werbunkowej w Łodzi, pełnił tam służbę do czerwca 1917 r.
W następstwie kryzysu przysięgowego w Legionach w lipcu 1917 r. internowany w obozie w Szczypiornie. Podczas transportu internowanych do Łomży w połowie grudnia zbiegł. Następnie wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej. Służył w 11 i 12 komp. 1 pp PSZ. Brał udział w rozbrajaniu Niemców (11-12 listopada 1918), podczas którego został ranny.
Po wyleczeniu się z ran w styczniu 1919 r. w składzie baonu warszawskiego wyruszył na front ukraiński w rejonie Lwowa. Służył w 34 pp, brał udział w walkach z bolszewikami.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1930 r. posiadał stopień sierż. Służył wówczas w 1 komp. 22 pp.
Zmarł po 1931 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 111/1931.