Urodził się 12 czerwca 1892 r. w Tarnogrodzie na Lubelszczyźnie. Syn Onufrego i Kazimiery Cecylii z Rucińskich..
Pracował jako farmaceuta.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Początkowo w 1 pp LP. potem w stopniu kpr. w 9 komp. 6 pp LP. Ranny 6 lipca 1916 r. pod Smołodowicą. W 1917 r. w stopniu plut. w Głównym Urzędzie Zaciągu w Zamościu. Skierowany na kurs wyszkolenia nr 6 w Zambrowie.
Po 1918 r. w WP. Mianowany 1 marca 1919 r. ppor. piech. i przydzielony do 1 pp leg. Rozkazem z 7 maja przeniesiony do Inspektoratu Szkół Wojennych Piechoty.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w Komendzie Obozu Warownego w Dęblinie (1923) i 15 pp (1924). W 1928 r. pozostawał w kadrze oficerów piechoty, a w 1932 r. służył w 86 pp. Po 1934 r. w rezerwie lub stanie spoczynku.
Po kampanii 1939 r. aresztowany przez Sowietów. Wywieziony na podstawie listy nr 041/3 z 20-22 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Bronisławą Krawczyńską, miał dwoje dzieci m.in. córkę Sławę zamężną Bielecką.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
„Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Ukraiński slad Katynia, Warszawa 1995.