Stefan Higersberger

Urodził się 24 lutego 1892 r. w Piotrowie koło Gostynina. Syn Stefana i Stanisławy z Ossowskich.
Uczył się w Genewie, gdzie od 1911 r. należał do „Wolnego Strzelca”.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.
W czasie I wojny światowej w POW.
Po 1918 r. w WP. W 1920 r. ranny w walkach z bolszewikami. Z dniem 1 grudnia 1920 r. mianowany ppor. piech. Po wojnie w rezerwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Zduńskiej Woli, a potem w Warszawie.
Członek Zw. Peowiaków – od 1935 r. w zarządzie okręgu Stołecznego.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Służył w szefostwie biur wojskowych Oddz. VIII Komendy Głównej AK ps. „Stefan II”, „Florian”. Awansował do stopnia por. rez. sap. W czasie powstania warszawskiego dowodził 4 komp. II baonu saperów praskich.
Poległ 19 września 1944 r. na ul. Wspólnej w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.