Urodził się 28 lipca 1897 r. w Warszawie. Syn Józefa i Genowefy z Trylowskich.
Od roku 1908 uczył się w Szkole Handlowej im. Ronthalera w Warszawie, gdzie w roku 1917 uzyskał maturę.
Podczas I wojny światowej, w grudniu 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Był słuchaczem kursu artyleryjskiego w baterii szkolnej Legionów w Wiedniu (10 lutego – 17 kwietnia 1916), następnie został skierowany do 1 Pułku Artylerii LP. Walczył w kampanii wołyńskiej. W lipcu 1916 r. ranny w głowę nad Stochodem; przez wiele miesięcy leczył się w szpitalu. Po kryzysie przysięgowym (lipiec 1917) internowany przez Niemców w Szczypiornie. Zwolniony ze względu na stan zdrowia.
W niepodległej Polsce, od listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim, w 5 Pułku Ułanów, w stopniu kpr. 17 października 1919 r. awansowany do stopnia ppor. Brał udział w wojnie z Rosją bolszewicką 1919–1920 jako młodszy oficer baterii w 4 dak. 1 listopada 1920 r. zwolniony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. art. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. Ukończył cztery semestry Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie. Był kupcem. W sierpniu 1939 r. jako oficer broni pancernej został zmobilizowany do WP.
Po wybuchu II wojny światowej po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wywieziony na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie awansowany do stopnia kpt. (2007).
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; W. R(yżewski), w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 1/1991.