Urodził się 22 sierpnia 1901 r. w Stolcu koło Złoczowa pow. Sieradz. Syn Tomasza i Wiktorii z Graczykowskich.
Od 1916 r. należał do Ochotniczej Straży Pożarnej.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Rabinin”. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 r. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce ukończył seminarium nauczycielskie w Łowiczu. Pracował jako nauczyciel w Powiatowej Ludowej Szkole Rolniczej w Sędziejowicach pow. Łask. Był tam inicjatorem powstania orkiestry dętej i straży pożarnej.
W 1929 r. został naczelnikiem OSP we wsi. W 1934 r. ukończył szkołe Oficerów Zawodowych Pożarnictwa w Lublinie. Następnie w stopniu por. poż. został kwatermistrzem Komendy Głównej Straży Pożarnej.
Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. brał udział w obronie Warszawy. M.in. kierował akcją gaszenia Teatru Wielkiego. W okresie okupacji jako strażak pomagał Żydom w getcie. Brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Dębina”. Służył w Oddz. V (Dowodzenie i Łączność) Komendy Głównej AK. Awansował na kpt. rez. Podczas powstania warszawskiego 1944 r. był zastępcą ośrodka łączności VIII Rejonu VII Obwodu Okręgu Warszawskiego AK, a potem w Grupie „Kampinos”.
Po wojnie służył w Straży Pozarnej. W 1946 r. posiadał stopień kpt.
Zmarł 16 września 1982 r. w Łodzi i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafii pw. św. Józefa..
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W. Dąbrowska, Złota galeria postaci zasłużonych dla gminy Sędziejowice hołdem powstańcom 1863 r., Sędziejowice 2013; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1934.