Urodził się 12 listopada 1898 r. w Łodzi. Syn Ludwika i Gertrudy z Krempskich. Brat Zygmunta (zob.).
Mieszkał w Piotrkowie.
W czasie I wojny światowej od 15 lipca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 4 pp LP. W jego szeregach brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Ranny podczas bitwy pod Jastkowem (31 lipca-2 sierpnia 1915). Po wyleczeniu się z ran powrócił do pułku. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej. Od stycznia 1917 r. pełnił służbę przy Komendzie Legionów. W następstwie kryzysu przysięgowego w lipcu 1917 r. zwolniony z Legionów.
Od 11 listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. 28 listopada awansowany na kpr., pełnił służbę w 26 pp. Po zakończeniu wojny z bolszewikami zdemobilizowany.
Powrócił wówczas do Piotrkowa. Pracował jako kolejarz w PKP. W 1932 r. przeniesiony do Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie, zamieszkał w Wołominie. Był konduktorem I klasy na stacji Warszawa Wschodnia. Od 1 stycznia 1938 r. kierownik pociągu II klasy.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach ZWZ/AK. Służył w Obwodzie Radzymin, uczestniczył w działalności sabotażowo-dywersyjnej.
Jesienią 1944 r. aresztowany przez funkcjonariuszy MBP, początkowo był więziony w Otwocku, potem w Siedlcach. 29 czerwca 1945 r. został zwolniony.
Powrócił do Wołomina. Był działaczem KS „Huragan”. Pełnił m.in. funkcję członka zarządu klubu, a także skarbnikiem Społecznego Komitetu Budowy Obiektów Sportowych.
Należał do ZBoWiD.
Zmarł w kwietniu 1984 r. w Wołominie i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Kobyłce.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Zofią Bałecką, miał z nią syna Ludwika Ryszarda (1922–VI 1943), żołnierza AK, poległego w Trojanach koło Radzymina, oraz córki Helenę (ur. 1924) zamężną Tkaczyk i Elżbietę (ur. 1926).
A. Kołodziejczyk, Pamiątki po Stefanie Jakubowskim – żołnierzu 4 pułku piechoty Legionów, „Rocznik Wołomiński” t. IV/2008; „Monitor Polski” nr 29/1932.