Urodził się 10 lutego 1895 r. w Warszawie. Syn Karola i Anny Karoliny z Dzierzęckich.
W 1914 r. uzyskał maturę w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie.
Należał do tajnej Drużyny Skautowej im. Romualda Traugutta w Warszawie. Należał do „Zarzewia” i Polskich Drużyn Strzeleckich. Od 15 lipca 1914 r. przebywał na kursie instruktorskim w Nowym Sączu. Był wówczas żołnierzem 2 komp. Po przerwaniu kursu (2 sierpnia) przybył do Krakowa.
3 sierpnia przydzielony do I plut. 1 komp. kadrowej ps. „Wernyhora”. W jej składzie 6 sierpnia wyruszył na front. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP oraz w żandarmerii. W końcu kwietnia 1917 r. w 10 komp. 5 pp LP.
W następstwie kryzysu przysięgowego w Legionach w lipcu 1917 r. internoswany przez Niemców w Szczypiornie, a potem w Łomży. Z powodu choroby płuc zwolniony z obozu.
Służył w POW, został aresztowany przez Niemców.
W niepodległej Polsce w Milicji Ludowej. 1 maja 1919 r. mianowany ppor. piech. W Wojsku Polskim kolejno w 1 pp leg, 7 pp leg, 5 pp leg i 53 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był oficerem 53 pp odkomenderowanym na studia na Uniwersytecie Poznańskim. 30 kwietnia 1924 r. przeniesiony do rezerwy.
Ukończył studia w Wyższej Szkole Gospodarstwa Krajowego, uzyskując dyplom inżyniera leśnika.
Od 1928 r. pracował jako nadleśniczy w Nowoświęcianach. Następnie mieszkał w Głębokiem. Przez kilka lat przed wojną był inspektorem Dyrekcji Okręgu Warszawskiego Lasów Państwowych.
Należał do Związku Legionistów Polskich (należał do zarządu Okręgu w Wilnie).
Zmarł 10 marca 1951 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 220.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Był żonaty.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J.M. Majchrowski, Pierwsza kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 296/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.