Urodził się 25 lipca 1890 r. w Warszawie. Syn Aleksandra Jana i Julii Józefy z Nowaków.
Uczył się w V gimnazjum w Warszawie, ukończył tamtejsze gimnazjum gen. Pawła Chrzanowskiego. W latach 1909-1913 studiował na politechnice w Pradze.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. III baonu 1 pp LP. Ranny 20 września 1914 r. podczas walk pod Nowym Korczynem. Potem chory, w grudniu leczył się w szpitalu w Wiedniu. Od maja 1915 r. w intendenturze I Brygady. Jesienią jako podoficer przydzielony do parku amunicyjnego 1 part LP. W lipcu 1917 r. zwolniony z Legionów.
W 1918 r. w Pradze nawiązał kontakt z czeskim obozem antyaustriackim i był łącznikiem między nim a miejscową młodzieżą polską. Uczestnik zjazdów młodzieży słowiańskiej w Pradze (maj 1918) i Krakowie (lipiec 1918). W końcu października wyznaczony przez polskie organizacje w Pradze na ich reprezentanta ds. utrzymywania kontaktu z rządem czeskim.
W drugiej połowie listopada z ramienia rządu polskiego nawiązał kontakty z ludnością polską, niemiecką i węgierską na Spiszu. Od 1 stycznia 1919 r. pracował w MSZ. W kwietniu 1919 r. przyczynił się do udaremnienia próby wprowadzenia odrębnej waluty śląskiej. W 1920 r. przedstawiciel MSZ na obszarze plebiscytowym Śląska Cieszyńskiego. Zweryfikowany jako ppor. rez. tab. z 1 czerwca 1919 r.
Był konsulem w Morawskiej Ostrawie (17 maja-10 października 1921), po czym ponownie w centrali MSZ. W latach 1927-1929 pracował w Komisji Mieszanej w Katowicach, a następnie był radcą w ministerstwie (1929-1931) oraz delegatem do rokowań polsko-niemieckich (1 grudnia 1929-1 października 1930). W latach 1931-1932 pracował w Komisariacie Generalnym RP w Gdańsku. W 1932 r. został kierownikiem konsulatu we Wrocławiu, a w 1936 r. zastępcą kierownika konsulatu generalnego w Monachium. Następnie (do 1939 r.) konsul we Wrocławiu.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, znalazł się w Wilnie. Brał udział w działalności konspiracyjnej. Należał do wydawców gazetki „Polska w Walce” (od 1940 r.).
Tam zmarł 25 listopada 1941 r. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 105.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Julią Dominowską, miała z nią córkę Alinę (1919-8 IX 2007) zamężną Cieszkowską oraz synów Stefana Tadeusza Aleksandra (22 XI 1934-18 IV 2021), dziennikarza, i Andrzeja (ur. 10 XI 1936), inżyniera, polityka.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.