Urodził się 3 sierpnia 1882 r. w Leżanówce pow. Skałat. Syn Antoniego i Małgorzaty z d. Muzyka.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwaca 1919 r.
Po przeniesieniu do rezerwy zamieszkał w Tarnopolu. Pracował jako nauczyciel gimnastyki w II Państwowym Gimnazjum Męskim im. Juliusza Słowackiego.
Działacz harcerski, do lipca 1921 r. był drużynowym II Tarnopolskiej Drużyny Hsarcerzy im. Tadeusza Kościuszki.
Potem pracował jako nauczyciel w VI Państwowym Gimnazjum w Tarnopolu. Następnie był naucycielem gimnastyki w Gimnazjum i Liceum im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu.
Działacz Podolskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, kierował sekcją wycieczkową.
Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. od 2 do 17 września był komendantem Straży Obywatelskiej w Tarnopolu. 18 września aresztowany przez Sowietów, po kilka dniach został zwolniony. Ponownie aresztowany w grudniu 1939 r., został skazany na pobyt w łagrach. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski-Majski został uwolniony. Od października 1941 r. w Armii Polskiej w ZSSR. Razem z armią w 1942 r. przeszedł na Środkowy Wschód.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Londynie.
Zmarł po 1953 r.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
A. Grzędzik-Radziak, Polscy nauczyciele z ziem południowo-wschodnich II Rzeczypospolitej – ofiary zbrodni sowieckich w latach 1939–1941deportowani. więzieni, zamordowani cz. I, „Przegląd Historyczno-Oświatowy” nr 3-4/2005; „Monitor Polski” nr 18/1931; Odznaczenia Złotym Krzyżem Zasługi, „Kurjer Polski” nr 314/1938; M. Popiel, Wiktor Frantz (1904–1980) ostatni redaktor lwowskiego Skauta, „Skaut” nr 1/2007; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.