Bojownikom niepodległości

Stefan Łaszewski

(1902-1941)

Stefan ŁaszewskiUrodził się 1 stycznia 1902 r. w Grudziądzu. Syn Stefana (zob.) i Anatolii z Wolszlegierów. Brat Marii (zob.).

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Mianowany 1 stycznia 1921 r. ppor. kaw., co najmniej do 1924 r. służył w 21 puł.  Awansowany 1 stycznia 1923 r. na por. kaw., co najmniej od 1928 do 1932 r. w 16 puł. Przeniesiony do służby administracyjnej, wiosną 1939 r. był zastępcą dowódcy szwadronu zapasowego 27 puł.

Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. dowodził IV plut. dyonu konnego nadwyżek 16 puł w improwizowanej grupie ppłk. Edwarda Wani. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Po zakończeniu walk aresztowany przez Sowietów. Uwolniony po podpisaniu umowy Sikorski-Majski w sierpniu 1941 r., wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Awansował na rtm. kaw.

Zmarł 3 października 1941 r. w Tockoje i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojennym.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 259/1932
Źródła

„Monitor Polski” nr 259/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946, Londyn 1952.