Urodził się 4 kwietnia 1895 r. we Lwowie. Syn Grzegorza i Zofii.
Przed wojną należał do Drużyn Bartoszowych. Był dowódcą plut. we Lwowie. Należał też do „Sokoła”.
W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionu Wschodniego. Po jego rozwiązaniu w drugiej połowie września przeszedł do 3 pp LP. Mianowany 18 października 1914 r. chor. piech. Następnie w okm nr 1 i dowódca plut. 6 komp. 3 pp LP. Awansowany 25 czerwca 1915 r. na ppor. piech., a 15 grudnia na por. piech. W styczniu 1916 r. zatwierdzony jako dowódca okm 3 pp LP. Przed kwietniem 1917 r. zwolniony z Legionów.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od grudnia 1917 r. w part Polskiego Korpusu Posiłkowego. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence oraz w Huszt, skąd zbiegł.
Od maja 1918 r. w Polskiej Sile Zbrojnej. Po rozbrojeniu okupantów w listopadzie automatycznie przeszedł do WP.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył w Białostockim pstrz (potem: 79 pp). Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, dowodził (początkowo jako p.o.) I baonem (1923, 1924). 1 lipca 1923 r. awansował na mjr. piech. Następnie był kwatermistrzem 15 pp (1928) i komendantem placu w Modlinie (1932). Prawdopodobnie w 1933 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Dęblinie.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; Drużyny Bartoszowe 1908-1914, Lwów 1939; H. Lewartowski, B. Pochmarski, J.A. Teslar, Szlakiem bojowym Legionów, Lwów 1915; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rocznik oficerski rezerw 1934.