Bojownikom niepodległości

Stefan Lewiński

(1896-po 1939)

Urodził się 2 września 1896 r. w Komdzy (?) pow. Biłgoraj (w Lublinie?). Syn Stefana i Marii z Gołębiowskich.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1915 r. w Legionach Polskich ps. „Łokietek”. Służył w 1 pp LP i w oddziale sztabowym I Brygady.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Uczestniczył w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w II Korpusie Polskim. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Później w Armii Polskiej we Francji.

Po 1918 r. w WP. Służył w ekspozyturze Żandarmerii Polowej.

W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Co najmniej od 1927 r. służył w 22 baonie KOP w Nowych Trokach. W 1937 r. posiadał stopień st. sierż.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Podczas kampanii 1939 r. w składzie baonu KOP „Troki” uczestniczył w walkach z Sowietami, po czym przeszedł na Litwę, gdzie został internowany.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1937
Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937.