Stefan Lgocki

Urodził się 23 stycznia 1894 r. w Wolicy pow. Bochnia. Syn Stanisława i Pauliny z Meysnerów. Brat Wawrzyńca (zob.), kuzyn Jerzego (zob.).

Kształcił się w II Gimnazjum św. Jacka w Krakowie (1905-1913), po czym przez trzy semestry studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1913 r. należał do Drużyn Podhalańskich.

W czasie I wojny światowej od 4 września 1914 r. w Legionach Polskich. Od 1 października pełnił służbę w oddziale sztabowym i 12 komp. 3 pp LP. Brał udział w całej kampanii legionowej. Kontuzjowany 5 lipca 1915 r. pod Rarańczą. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lub 6 lipca 1916 r. po rozbiciu pułku dostał się do niewoli rosyjskiej w okolicach Wołczecka.

Do 18 lipca 1918 r. przebywał w niewoli w Szredzińsku (gubernia permska), po czym powrócił do kraju.

Skierowany do szkoły oficerskiej, od października przebywał na urlopie.

Od 1 listopada 1918 r. w WP. Służył w 2 psp. Brał udział w walkach z Czechami pod Skoczowem w 1919 r. Uczestnik powstań śląskich. 4 listopada 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., 19 marca 1939 r. awansował na kpt. rez. piech.

Gospodarował w Łopusznej koło Nowego Targu. W 1935 r. został pierwszym wójtem gminy Łopuszna.

Członek Zw. Legionistów Polskich (oddział w Nowym Targu), BBWR i OZN.

W 1938 r. wybrany na posła w okręgu wyborczym nr 86 (Nowy Targ), był członkiem klubu OZN.

Podczas II wojny światowej poszukiwany przez Niemców, ukrywał się w Szymbarku koło Gorlic.

Po wojnie pracował w tartaku w Kąclowej, a od 15 lipca 1945 do 1 kwietnia 1946 r. jako nadleśniczy lasów samorządowych w Ropie w Nadleśnictwie Gorlice. Następnie zajmował się pszczelarstwem w Szymbarku.

Zmarł 2 kwietnia 1947 r. w Szymbarku. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym wŁopusznej.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Rodziny nie założył.