Bojownikom niepodległości

Stefan Lubliner

(1890-1942)

Urodził się 1 października 1890 r. w Warszawie. Syn Stanisława Leopolda i Eugenii z Cohnów.

Studiował matematykę i prawo.

Uczestnik walk o szkołę polską. W latach 1910-1914 był członkiem „Filarecji” w Lozannie, członkiem zarządu Stow. „Życie” w Genewie oraz członkiem komisji Zarządu Głównego „Unii” w Leodium.

W czasie I wojny światowej w POW w Warszawie ps. „Stalski”. Służył w biurze werbunkowym, w szkole agitatorów i jako referent Komendy POW.

W niepodległej Polsce od 1 sierpnia 1919 r. pełnił służbę w MSWojsk.

Po wojnie pracował jako dziennikarz w Warszawie.

Należał do Zw. Peowiaków, Zw. Filaretów, Stow. b. Uczestników Walk o Szkołę Polską i Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski oraz do Stow. „Instytut Badań Spraw Narodowościowych”.

Podczas II wojny światowej przebywał w getcie w Warszawie.

Zmarł w 1942 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i orderem Polonia Restituta 5 kl.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 217/1932
Źródła

S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 217/1932; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.