Bojownikom niepodległości

Stefan Marceli Bobak

1887–1935

Urodził się 13 lipca 1887 r. w Majdanie pow. Kolbuszowa. Syn Wojciecha, kierownika szkoły, i Marii z Rajewskich. Brat Albina (zob.).

Ukończył gimnazjum w Rzeszowie (1908 r.), po czym studiował na Wydz. Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego i przed wojną uzyskał absolutorium.

W latach 1911-1912 odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika. Służył w 1 pstrz tyrolskich.

Po wybuchu wojny zmobilizowany do tego pułku, na mocy superrewizji z 13 sierpnia 1914 r. został zwolniony ze służby do dnia 1 kwietnia 1915 r.

Od 8 września 1914 r. w Legionach Polskich. Początkowo w stopniu sierż. był patrolowym w sanitariacie II baonu 3 pp LP. 3 grudnia z baonem przeniesiony do 2 pp LP (III baon). Uczestniczył w walkach w Karpatach, na Bukowinie, w Besarabii i Wołyniu, awansując 20 maja 1915 r. na chor. san. Służył potem w 12 komp. Podczas bitwy pod Bielgowem 7 listopada dostał się do niewoli rosyjskiej. Aż do przewrotu bolszewickiego w listopadzie 1917 r. przebywał w Iwano-Wozniesieńsku. Z niewoli powrócił 5 stycznia 1918 r. i został wcielony do armii austro-węgierskiej.

Po rozpadzie Austro-Węgier wstąpił do WP. Awansowany na ppor. san., odlistopada 1918 r. był lekarzem Szpitala Załogi w Krakowie, a wlatach 1920-1921 w Wojskowej Pracowni Bakteriologicznej w tym mieście. W listopadzie 1920 r. otrzymał stopień kpt. plek. (ze starszeństwem z 1 kwietnia).

Dyplom lekarski uzyskał 7 maja 1921 r. Służył w 5 Szpitalu Okręgowym w Krakowie, z czasem obejmując stanowisko st. ordynatora. Zweryfikowany jako kpt. lek. z 1 czerwca 1919, 1 lipca 1925 r. awansował na mjr. lek., a 1 stycznia 1934 r. na ppłk. lek.

Zmarł 4 maja 1935 r. w Krakowie i tam został pochowany.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Marią Jagielską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 132/1931
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017;  Corpus Studiosorum Uniwersitatis Iagiellonicae 1850-1918 t. III, Kraków 1999; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; J. Dunin-Brzeziński, Rotmistrz Legionów Polskich. Wspomnienia z lat 1914-1919, Pruszków [2004]; M. Dutkiewicz, Służba zdrowia w Legionach Polskich 1914-1917, Piotrków 2009; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 132/1931; „Polska Zbrojna” nr 126, 186/1935; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; L. Zembrzuski, Złota księga Korpusu Sanitarnego Polskiego 1797-1918, Warszawa 1927.