Urodził się 28 sierpnia 1900 r. w Czabanówce. Syn Jana (zob.) i Heleny z Tokarzewskich-Karaszewiczów. Brat Marcelego Jana Mariana (zob.).
Kształcił się w gimnazjach w Kamieńcu Podolskim i Kijowie oraz w Szkole Handlowej w Odessie.
W czasie I wojny światowej pod 1915 r. należał do polskiego „Sokoła”. W 1917 r. z rodziną opuścił majątek Hołubecze i zamieszkał w Odessie. W latach 1917-1919 służył w skautowych oddziałach wartowniczych i oddziale odesskim kpt. Stanisława Skrzyńskiego.
W 1919 r. z ojcem i bratem wstąpił do 4 DStrz gen. Lucjana Żeligowskiego. Służyl w óźniejszym 14 puł. W jego składzie w czerwcu powrócił do kraju. W szeregach 4 szw. 14 puł brał udział w walkach z Ukraińcami m.in. pod Jazłowcem. Następnie walczył z bolszewikami. W końcu roku odkomenderowany na kurs, celem uzyskania matury. Od sierpnia do grudnia 1920 r. kształcił się w Szkole Podchorążych Jazdy. 1 grudnia 1920 r. mianowany ppor. kaw.
Służył w 14 puł, w którym był oficerem żywnościowym pułku. W 1921 r. był oficerem ordynansowym w sztabie 6 BJazdy. Awansowany 1 grudnia 1922 r. na por. kaw., powrócił do 14 puł. Był dowódcą plut. i przejściowo szw. 25 lutego 1925 r. przeniesiony do KOP, pełnił służbę w 6 i 13 szw. KOP. Co najmniej od 1930 do 1932 r. w 11 puł. Następnie krótko pełnił służbę w Sztabie Głównym, po czym został przeniesiony do 15 puł. W kwietniu 1934 r. przeniesiony do dyspozycji dowódcy OK nr VII, 31 lipca przeszedł w stan spoczynku.
Sportowiec, uprawiał jeździectwo. W 1929 r. zarejestrował własną stajnię wyścigową. W 1930 r. zajął w kraju piąte miejsce w klasyfikacji jeźdźców dżentelmenów.
Po przejściu w stan spoczynku podjął praktykę hodowlaną w stadninie Eryka Kurnatowskiego w Łochowie, po czym był kierownikiem stadniny koni Seweryna Czetwertyńskiego w Suchowoli.
Podczas II wojny światowej w 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej. Następnie powrócił do Suchowoli. Brał udział w działalności konspiracyjnej organizacji „Brochwicz”. W 1941 r. aresztowany przez Niemców. Więziony w areszcie w Radzyniu Podlaskim, a potem na Zamku lubelskim. 6 kwietnia osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (nr więźnia 14 866). Oskarżony o próbę butnu, został skierowany do karnej kompanii.
Zamordowany 2 sierpnia 1941 r. w obozie.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1931 r.) z Ewą Marią Łoś.
Tablica poświęcona jego pamięci znajduje się w kościele w Suchowoli.
Dzieje Ułanów Jazłowieckich, Londyn 1988; „Monitor Polski” nr 93/1937; Pamięci Ułanów Jazłowieckich i Tym która bliska jest Ich pamięć oraz zechcą poszukiwać i zadbać o Ich groby, www.absta.pl/pamici-uanw-jazowieckich-i-tym-ktrym-bliska-jest-ich-pami-… [dostęp 11 I 2021]; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.