Urodził się 3 marca 1904 r. w Dąbrowie Górniczej. Syn Władysława i Celiny z Neymanów.
Po 1918 r. kształcił się w Korpusie Kadetów nr 2 w Modlinie, gdzie w 1924 r. uzyskał maturę.
Wstapił do Wojska Polskiego. Ukończył Oficerską Szkołę Artylerii w Toruniu i 15 sierpnia 1926 r. został mianowany na ppor. art. Przydzielony do 5 dak, 15 sierpnia 1928 r. awansował na por. art., w 1932 r. służył w 5 dak. Następnie w Szkole Podoficerów Zawodowych Artylerii w Toruniu. W latach 1934–1936 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na kpt. art., wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu w Oddz. III Sztabu Głównego.
Podczas kampanii 1939 r. oficer Oddz. III sztabu Naczelnego Wodza. Po agresji sowieckiej z 17 września przeszedł do Rumunii. W latach 1943–1945 pełnił służbę jako oficer sztabowy do zleceń przedstawiciela Naczelnego Wodza w Combined Schefs of Staff w Waszyngtonie.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Awansował na ppłk. dypl. art.
Zmarł po 1971 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; Księga pamięci kadetów II Rzeczypospolitej, Warszawa 2001; J. Łukasiak, Szkoła Podchorążych Artylerii w Toruniu 1923–1939, Pruszków 2000; „Monitor Polski” nr 24/1933; Rocznik oficerski 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.