Urodził się 8 sierpnia 1893 r. w Gnieźnie. Syn Mieczysława.
Uczestnik powstania wielkopolskiego (27 grudnia 1918 – 16 lutego 1919). Uczestnik wojny z Rosją bolszewicką lat 1919–1920; po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Ukończył studia prawnicze. Od roku 1927 pracował jako adwokat w Poznaniu. Potem sprawował funkcję dziekana Rady Adwokackiej w tym mieście. Członek władz naczelnych Rady Adwokackiej.
Podczas II wojny światowej w 1940 r. aresztowany przez Sowietów na terenie Lwowskiego. Po wybuchu wojny niemiecko–sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski–Majski został uwolniony. Wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR. Służył w audytoriacie. Wraz z armią przeszedł do Iranu. Awansował do stopnia kpt. rez. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Londynie.
Zmarł 11 kwietnia 1950 r. i został pochowany na Cmentarzu St. Mary`s w Londynie.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Czasopismo adwokatów polskich” nr 3/1927; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 259/1932.