Urodził się 6 sierpnia 1892 r. w Brzeżanach. Syn Jana i Adeli z Schindlerów. Uczył się w C. K. Gimnazjum w Brzeżanach; ukończył siedem klas.
Od roku 1913 należał do Drużyn Bartoszowych (Związku Strzeleckiego?) w Stryju i Drohobyczu.
Podczas I wojny światowej od 13 grudnia 1914 r. służył w Legionach Polskich. W szeregach 2 kompanii I baonu 2 Pułku Piechoty II Brygady LP brał udział w kampanii karpackiej. Był dwukrotnie ranny. Ze względu na stan zdrowia w maju lub czerwcu 1915 r. zwolniony z Legionów. Powołany do służby w armii austro-węgierskiej. W składzie 32 Pułku Piechoty Cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej walczył na froncie włoskim. W roku 1917 powrócił do kraju. Od lutego 1918 r. służył w Polskiej Organizacji Wojskowej ps. „Józef”; instruktor wyszkolenia.
W niepodległej Polsce od 25 maja 1919 r. służył w Wojsku Polskim. Uczestnik walkach przeciwko Ukraińcom. We Lwowie ukończył kurs rachunkowości. Uczestnik wojny z Rosją bolszewicką lat 1919–1920. W szeregach 32 Pułku Piechoty brał udział w ofensywie kijowskiej (25 kwietnia – 8 maja 1920) i walkach odwrotowych spod Kijowa. Kontuzjowany w bitwie pod Berezą Kartuską (21–26 lipca 1920). W grudniu 1920 r. przeniesiony do rezerwy. 1 lipca 1925 r. mianowany na stopień podporucznika rezerwy intendentury. Podjął służbę w Policji Państwowej; po niespełna roku zrezygnował. Mieszkał w Brześciu nad Bugiem. Prowadził polski sklep manufaktury (dawniej „Poltokres”). Należał do Związku Strzeleckiego (komendant brzeskiego oddziału), Związku Legionistów Polskich, Związku Peowiaków, Związku Oficerów Rezerwy. W końcu sierpnia 1939 r. zmobilizowany do WP.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r., po agresji Związku Sowieckiego z 17 września, dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzony w obozie w Kozielsku. Wywieziony na podstawie listy nr 035/2 z 16 kwietnia 1940 r., zamordowany w lesie katyńskim.
Żonaty z Lidią Diakon; córki Adela i Barbara; syn Józef.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie awansowany na stopień porucznika (2007).
„Monitor Polski” 1931, nr 287; Rocznik oficerski rezerw 1934; J. S[nitko] R[zeszut], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” 1994, nr 1–2, 3; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000.