Urodził się 1 czerwca 1897 r. w Czernichowie pow. Żywiec. Syn Stanisława i Marii z d. Dowiło.
W latach 1903-1907 uczył się w szkole ludowej w Janowicach, a następnie kształcił się do 1917 r. (z przerwami) w gimnazjum w Wadowicach i Białej.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 11 i 12 komp. 3 pp LP. Od stycznia do maja 1917 r. elew szkoły oficerskiej pułku.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w stopniu plut. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w baonie uzupełniającym korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.
Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i 12 kwietnia wysłany na front włoski. Był dowódcą plut. w 100 pp.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w III baonie 12 pp. Brał udział w walkach z Czechami o Śląsk Cieszyński. Mianowany 1 marca 1919 r. ppor. piech. i jednocześnie przeniesiony do tworzonego 1 pp leg. W kwietniu został dowódcą komp. w baonie zapasowym 5 pp leg. Od lutego do kwietnia 1920 r. przebywał na kursie w Bydgoszczy.
Sportowiec, w 1921 r. był piłkarzem „Wisły” Kraków.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., od 1922 r. pełnił służbę w wydz. indywidualizacji żołnierza w MSWojsk. Następnie w 32 pp. Od 1 listopada 1924 r. studiował w WSWoj w Warszawie. Po ukończeniu nauki 11 października 1926 r. przydzielony do sztabu 13 DP. Od marca 1927 r. w DOK nr II w Lublinie. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na mjr. SG piech., w listopadzie został szefem Oddz. Ogólnego. Od 26 marca 1931 r. był szefem sztabu 26 DP. 23 marca 1932 r. został dowódcą III baonu 10 pp, a w czerwcu 1933 r. - w 13 pp. Od 1936 r. był kierownikiem samodz. referatu ogólnego w sztabie OK nr VII w Poznaniu. 19 marca 1937 r. awansował na stopień ppłk. dypl. piech.
Podczas kampanii 1939 r. brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Następnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej w szeregach SZP/ZWZ i AK oraz w Batalionach Chłopskich. Na przełomie 1943 i 1944 r. pojawił się na Lubelszczyźnie, gdzie w lutym został I zastępcą komendanta okręgu i jednocześnie szefem sztabu IV okręgu BCh ps. „Sulica”. Od marca sprawował funkcję zastępcy komendanta okręgu AK ds. BCh. W czerwcu skierowany do Warszawy, gdzie w lipcu z ramienia BCh wszedł w skład Komendy Głównej AK. Służył w Oddz. IV ps. „Góra”. Uczestnik powstania warszawskiego. Po kapitulacji oddziałów powstańczych (2 października) dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej m.in. w oflagu II C w Woldenbergu. Uwolniony w 1945 r., powrócił do kraju.
Uwięziony w obozie NKWD w Rembertowie, 21 lutego 1945 r. wywieziony do ZSSR. Do Polski powrócił 16 grudnia 1947 r.
Pracował w spółdzielczości w Lublinie i w Oddziale Centrali Mleczarsko-Jajczarskiej w Krakowie. Od marca 1951 r. kierownik planowania Zw. Hodowców Nasion i w Spółdzielni Pracy „Introligator” w Warszawie.
Mieszkał w Milanówku.
Zmarł 24 lutego 1954 r. w Warszawie. Pochowany na cmentarzu w Milanówku.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
I. Caban, Ludzie lubelskiego okręgu Armii Krajowej, Lublin 1995; W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.