Urodziła się 14 listopada 1894 r. w Dubnie w Besarabii.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Stefa”. Była kurierką.
W latach 1918-1939 brała czynny udział w pracach Rodziny Wojskowej, Zw. Strzeleckiego, Zw. B. Obrończyń Ojczyzny, FIDAC i Organizacji Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Była inspektorką, a od 1936 do marca 1939 r. Komendantką Naczelną PWK (kpt.).
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowana do Lublina, pracowała w Pogotowiu Społecznym PWK. W październiku powróciła do Warszawy i podjęła działalność konspiracyjną. Objęła kierownictwo wydz. łączności konspiracyjnej w Komendzie Okręgu SZP/ZWZ województwo Warszawa, a od 1 kwietnia 1942 r. – Obszaru Warszawskiego AK ps. „Beata”, „Ewa”. W lipcu 1943 r. aresztowana pod zarzutem niearyjskiego pochodzenia, została uwolniona. Kontynuowała działalność konspiracyjną; kierowała komórką „Zadra”-„Dworzec Zachodni” w Oddz. Łączności Konspiracyjnej Komendy Głównej AK. Brała udział w powstaniu warszawskim. Po kapitulacji oddziałów (2 października 1944 r.) wywieziona do obozu jenieckiego w Molsdorf, a następnie Burg, gdzie była komendantką I baonu jeńców kobiet oficerów.
Po uwolnieniu, ciężko chora, została przewieziona do Paryża.
Tam zmarła 5 sierpnia 1945 r. i została pochowana na Cmentarzu Wojskowym w Fontainbleau.
Odznaczona Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi z mieczami.
Zamężna z N. Hajkowiczem, a potem N. Chroł-Frołowiczem..
„Monitor Polski” nr 245/1932; Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945. Poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej, Warszawa 1988.