Bojownikom niepodległości

Sylwester Bełza

(1897–po 1939)

Urodził się 31 grudnia 1897 r. w Starym Samborze. Syn Jana i Marii z Makiewiczów.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 4 komp. IV baonu 5 pp LP, uzyskując stopień st. szer. Ranny 7 lipca 1916 r. podczas walk odwrotowych spod Kościuchnówki, w sierpniu leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Był żołnierzem baonu uzupełniającego 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków prawdopodobnie w Huszt. Potem uwolniony.

Po 1918 r. w WP. W stopniu plut. służył w Dowództwie Żandarmerii WP.

W niepodległej Polsce funkcjonariuz PP. Pełnił służbę w Komendzie Powiatowej PP w Sanoku.

Po kampanii 1939 r. brał udział w działalności konspiacyjnej. Należał do Organizacji Orła Białego. Należał do grupy wywiadowczejw komendzie policji w Sanoku.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 217/1932; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Spis alfabetyczny I baonu 2 (5) pp I Brygady LP, rkps (Lamus XXXVII Aukcja, 7 XII 2013, poz. 181).