Bojownikom niepodległości

Szczepan Błaszczyk

(1893–po 1933)

Urodził się 7 listopada 1893 r. w Łodzi. Syn Wojciecha i Jadwigi z Kuligowskich.

Pracował jako tkacz.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 15 maja 1915 r. służył w 2 komp. 4 pp LP, awansując do stopnia st. szer. W sierpniu leczył się w szpitalu, od listopada był żołnierzem komp. saperów.

Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.

Zmarł po 1933 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 171/1933.