Urodził się 7 lub 20 grudnia 1884 r. w Bąblinie koło Obornik Wlkp. Syn Józefa i Antoniny z Boruckich.
W latach 1904-1906 odbywał obowiązkową służbę wojskową w armii niemieckiej.
Uczestnik powstania wielkopolskiego.
W niepodległej Polsce mieszkał w Obornikach. Pracował jako palacz w rzeźni miejskiej. W latach 1922-1939 sprawował funkcję radnego miejskiego.
Podczas II wojny światowej pracował przy budowie mostów oraz w fabryce w Obornikach.
W latach 1945-1949 był robotnikiem w Powiatowym Zw. Gminnych Spółdzielni. Uczestniczył w parcelacji ziem dworskich. Następnie strażnik w Spółdzielczej Ochronie Obiektów w Obornikach.
Od czerwca 1945 r. należał do PPS, a potem Polskiej Partii Robotniczej, a od grudnia 1948 r. – do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej w Spółdzielczej Ochornie Obiektów. Od 1951 r. pracował jako pracownik sądu powiatowego i wojewódzkiego.
Od tego też czasu członek komisji pracy i pomocy społecznej przy Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Obornikach.
Zmarł w 1968 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Jest patronem ulicy w Obornikach Wlkp.
„Monitor Polski” nr 177/1938; Nazwy do zmiany, www.ipn.gov.pl/pl/upamietnianie/dekomunizacja/zmiany-nazw-ulic/nazwy-ul… [dostęp 28 VIII 2020].