Szczepan Ufnal

Urodził się 4 grudnia 1897 r. w Bychawie na Lubelszczyźnie. Syn Stanisława, robotnika, i Małgorzaty z Wielgusów.

Ukończył szkołę powszechną, był z zawodu ślusarzem i do 1918 r. pracował w fabryce..

Od 1920 r. w WP. W 1923 r. w stopniu plut. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Lublinie. Od 1924 r. strażnik więzienny w więzieniu na Zamku w Lublinie. W 1939 r. w stopniu przodownika SW służył w dziale administracyjnym (odpowiednik dzisiejszej ochrony).

Podczas II wojny światowej od października 1939 r. w więzieniu na Zamku w Lublinie. Odpowiadał za pracę oddziałowych przy celach oraz warsztatach. Jednocześnie współpracował ze SZP,/ZWZ/AK. Latem 1943 r. przekazany do komórki wywiadu więziennego lubelskiej Delegatury Rządu na Kraj ps. „Sułtan”. Współpracował aż do zajęcia Lublina przez Sowietów w lipcu 1944 r.

Do połowy sierpnia przebywał w domu. Aresztowany przez NKWD i z grupą osób związanych z Delegaturą został wywieziony w głąb ZSSR. Przebywał m.in. w łagrach w Riazaniu i Kijowie. 29 października 1947 r. repatriował się do Polski. 18 lutego 1949 r. Komisja Rehabilitacyjna przy premierze wydała postanowienie o jego rehabilitacji za okres pracy w więzieniu podczas okupacji. W tym też jednak roku stracił uprawnienia do emerytury.

10 stycznia 1952 r. aresztowany pod zarzutem przyczynienia się do faszyzacji kraju, został osadzony w więzieniu na Zamku w Lublinie. 22 stycznia 1953 r. skazany przez Sąd Wojewódzki w Lublinie na osiem lat więzienia, w marcu został wywieziony do Centralnego Więzienia w Strzelcach Opolskich. Zatrudniony na stanowisku magazyniera w przywięziennym przedsiębiorstwie. 29 kwietnia 1956 r. na mocy amnestii uwolniony.

Dalsze jego losy są nieznane.