Urodził się 26 grudnia 1852 r. w Laszkach Górnych pow. Bóbrka. Syn Michała, powstańca 1863 r., ziemianina, i Antoniny. Teść Rajmunda Scholza (zob.).
Uczył się w szkołach w Brzeżanach i Lwowie. Później studiował na Politechnice Lwowskiej, uzyskując dyplom inżyniera. Pracował w Wydziale Krajowym.
Mieszkał w Brzeżanach. Od 1894 r., przez cały okres pobytu w Brzeżanach, sprawował funkcję prezesa lub członka Wydziału „Sokoła” i Towarzystwa Szkoły Ludowej.
Członek i opiekun Związku Walki Czynnej i Związku Strzeleckiego. Po 1910 r. objął posadę w Wydziale Powiatowym w Rohatynie.
Należał do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego (od 1878 r.).
Zmarł 2 lutego 1916 r.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Marią Ludwiką Mikiewicz (zob.), miał z nią synów Stanisława Feliksa (zob.) i Tadeusza (zob.) oraz córkę Halinę (zob.) zamężną Scholzową.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” 1931, nr 64; Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877-1902. Pamiętnik Jubileuszowy, Lwów 1902; S. Wiszniewski, Brzeżańczycy przy odbudowie państwa polskiego od 1831 do 1920 r., Lwów 1938.