Urodził się 17 maja 1898 r. w Dyneburgu. Syn Hermana i Pauliny z Kelemów (?).
Po 1918 r. w WP. Ukończył szkołę podchorążych i 1 lipca 1919 r. otrzymał stopień ppor. piech. 1 lipca 1920 awansował na por. piech.
Co najmniej od 1923 do 1933 r. służył w 77 pp. 1 stycznia 1933 r. awansował na kpt. piech. W 1935 r. w Okręgowym Urzędzie WF i PW OK nr III. Wiosną 1939 r. był oficerem sztabu Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON. Od 6 maja przez okres czterech tygodni był oddelegowany do Kaliskiej Bryg. ON, po czym powrócił na zajmowane dotąd stanowisko. W końcu sierpnia wszedł w skład 204 pp rez.
Podczas kampanii wrześniowej ciężko ranny 6/7 września, zmarł z ran 8 września 1939 r. w Proszowicach.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej.
Żonaty, miał syna Janusza.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej t. I, Pruszków 1993; „Monitor Polski” nr 258/1933; K. Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa 1979; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.