Urodził się 1 października 1892 r. w Janowie Lubelskim. Syn Moszka Joska i Rajzli z Frampolów.
Ukończył szkołę elementarną, po czym pracował jako czeladnik szewski.
W czasie I wojny światowej 29 listopada 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Był żołnierzem baonu uzupełniającego nr 3, a od 11 maja 1916 r. 3 komp. 6 pp LP. Uczestniczył w walkach na Wołyniu. Od września przebywał w szpitalu i Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. W następstwie kryzysu przysięgowego 1 października zbiegł z Kamieńska.
Ukrywał się na terenie Styrii.
W 1920 r. wstąpił do WP. Służył w 208 pp Armii Ochotniczej. Po wojnie z bolszewikami zapewne w 1921 r. zdemobilizowany.
Mieszkał w Janowie Lubelskim, gdzie pracował jako szewc. W latach 30. Przez pewien czas pozostawał był bezrobotny, pracował dorywczo jako tragarz. W 1938 r. podjął pracę jako numerowy na dworcu Warszawa Główna.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Podczas II wojny światowej przebywał w Janowie Lubelskim, a potem w Warszawie.
Zginął prawdopodobnie w 1942 r. w getcie warszawskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Leą N., miał z nią pięcioro dzieci.
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 235/1933, 140/1938.