Urodził się 7 marca 1894 r. w Mszanie Dolnej. Syn Karola i Marii z Kołdrasińskich.
Uczęszczał do szkoły powszechnej w Mszanie Dolnej, po czym uczył się w gimnazjach w Buczaczu i Lwowie; ukończył sześć klas.
W latach 1912-1913 współorganizator i członek Związku Strzeleckiego w Krośnie.
W czasie I wojny światowej 15 sierpnia 1914 r. z komp. krośnieńską wyruszył do Krakowa i 20 sierpnia wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu plut. służył w 1 komp. baonu uzupełniającego LP kpt. Andrzeja Galicy oraz od 1 grudnia w kompanii narciarskiej II Brygady w Karpatach. W lutym 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Wiedniu. Po rozwiązaniu komp. 23 marca 1915 r. w stopniu sierż. został przydzielony do 10 komp. 3 pp LP. Od 1 czerwca 1915 do 30 marca 1916 r. pełnił służbę w dowództwie II Brygady. Następnie (do 1 stycznia 1917 r.) w referacie broni Komendy Legionów. 1 stycznia 1917 r. mianowany chor. piech. Od 8 lutego do czerwca pełnił służbę w Powiatowym Urzędzie Zaciągu w Siedlcach. Następnie referent personalny Komendy Legionów
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Był oficerem ordynansowym w jego dowództwie, 1 listopada 1917 r. awansował na ppor. piech. Sprawował też funkcję członka sądu honorowego tego dowództwa (od 1 lutego 1918). Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej i został internowany w Huszt. Był jednym z oskarżonych w procesie legionistów w Marmaros-Sziget (8 czerwca-30 września 1918). Po abolicji procesu 6 października uwolniony, wyjechał do Warszawy.
5 listopada 1918 r. wstąpił do WP. Od 3 grudnia służył w Sztabie Generalnym. Z dniem 18 stycznia 1919 r. przeszedł do rezerwy. W 1920 r. powołany do służby czynnej, był oficerem Oddz. I Sztabu MSWojsk. W październiku awansował na kpt. piech. (z dniem 1 kwietnia). Następnie oficer PKU w Sanoku. Jesienią 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Mieszkał w Jedliczu, pracował jako szef biura w tamtejszej rafinerii.
Mąż zaufania Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem.
Działacz Zw. Legionistów Polskich (jego prezes w Jedliczu). Sprawował funkcję prezesa komitetu budowy Domu Legionistów w tej miejscowości.
Po II wojnie światowej organizator i pierwszy dyrektor CPN, wieloletni pracownik MHD.
Zmarł 19 kwietnia 1985 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwat. LXIV.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty, miał dwoje dzieci.
CAW, akta Krzyża Niepodległości z 16 III 1937, I.120.1.424; P. Babinetz, Ruch niepodległościowy w Krośnieńskiem, Krosno 2007; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków-Warszawa-Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; „Monitor Polski” 1933, nr 63; Rarańcza. Zbiór opracowań w 15 lecie czynu zbrojnego, Warszawa 1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.