Bojownikom niepodległości

Tadeusz Adamski

(1891-1915)

Adamski TadeuszUrodził się 22 września 1891 r. w Baligrodzie. Syn Roberta, notariusza, i Emilii ze Skarbek-Malczewskich. Brat Jerzego Roberta (zob.) i Władysława (zob.).

Ukończył szkołę powszechną w Bóbrce. Ze względu na zły stan zdrowia w zakresie szkoły średniej kształcił się prywatnie, zdając egzaminy do kolejnych klas w Krakowie. Ukończył siódmą i ósmą klasę w gimnazjum w Samborze i w 1910 r. uzyskał maturę. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, w 1914 r. został jego absolwentem.

Członek Polskich Drużyn Strzeleckich.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionie Wschodnim. Po jego rozwiązaniu od końca września służył jako jeździec meldunkowy w 3 pp LP, a następnie w 2 szw. 2 puł LP, uzyskując stopień wachm. i sprawując funkcję szefa szwadronu. Uczestniczył w kampaniach karpackiej, bukowińskiej i besarabskiej.

Poległ 13 czerwca 1915 r. w szarży pod Rokitną. Pochowany w zbiorowej mogile legionistów na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie kwat. 67.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Rodziny nie założył.

Źródła

CAW, I.482.53.-4403; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków-Warszawa-Zalesie Górne 2017; J. Cisek, K. Stepan, Lista strat Legionów Polskich 1914-1918, Kraków 2006; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; G. Łukomski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; „Monitor Polski” 1931, nr 132; S. Rostworowski, Bitwy mojego życia 1914-1944, Warszawa 2001.