Urodził się 15 stycznia 1893 r. w Skorocicach pow. Busko. Syn Leona i Marii z Żółtowskich. Brat Stefana (zob.). W czasie I wojny światowej od 7 września 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu kpr. służył w II plut. 2 szw. 2 puł LP. Ranny w rękę i bok podczas szarży pod Rokitną (13 czerwca 1915). Po rekonwalescencji powrcił do pułku. Awansował do stopnia wachm. Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. tab. z 1 czerwca 1919 r., służył w Komisji Uzupełnień Koni nr 29 w Jarosławiu (1923). Przeniesiony do piechoty, co najmniej od 1924 do 1935 r. był oficerem 3 pp leg. Z dniem 1 lipca 1923 r. awansował na kpt. piech., a 1 stycznia 1931 r. na mjr. piech. Wiosną 1939 r. sprawował funkcję komendanta KRU w Jarosławiu. Członek Zw. Legionistów Polskich. Należał do Koła 2 puł LP. Zmarł 14 lutego 1954 r. i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; S. Rostworowski, Nie tylko Pierwsza Brygada, t. I, Warszawa 1993; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.
