Bojownikom niepodległości

Tadeusz Antoni Bigo

(1894–1975)

Urodził się 30 marca 1894 r. w Mielcu. Syn Franciszka, budowniczego, i Katarzyny z Pazdrowskich.

Ukończył gimnazjum w Mielcu (1913 r.).

Przed wojną należał do „Zarzewia”, „Związku Jastrzębiego”, „Przebojem” i Polskich Drużyn Strzeleckich. 2 lutego 1910 r. wziął udział w I Krajowym Zjeździe Młodzieży Niepodległościowej Zarzewiackiej Szkół Średnich w Galicji we Lwowie.

Od 1913 r. studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie I wojny światowej w sierpniu 1914 r. wyruszył z pierwszą grupą ochotników z Mielca do Krakowa, ale do Legionów Polskich nie wstąpił.

W roku akademickim 1914-1915 kontynuował studia na uniwersytecie w Wiedniu, a później ponownie w Krakowie. Doktorat uzyskał w Krakowie (1919 r.).

Do 1923 r. pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Następnie był asystentem, po czym od 1935 r. prof. tytularnym prawa administracyjnego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Studia uzupełniające odbył w Paryżu (1925-1926), Rzymie (1929) i Niemczech (1930).W 1939 r. został prof. nadzwyczajnym.

Od 1933 r. sprawował funkcję radnego we Lwowie.

Członek przybrany Tow. Naukowego we Lwowie (od 18 maja 1937 r.), od 1934 r. członek zarządu Tow. Rozwoju Ziem Wschodnich. Autor licznych prac z zakresu historii administracji. Twórca klasycznej definicji samorządu terytorialnego.

Podczas II wojny uczestniczył w tajnym nauczaniu; był wykładowcą na wydz. prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza i Uniwersytetu Warszawskiego.

Po wojnie był jednym z organizatorów szkolnictwa wyższego na Dolnym Śląsku. W 1946 r. został prof. na Uniwersytecie Wrocławskim. Sprawował funkcję dziekana Wydz. Prawa i kierownika katedry prawa administracyjnego.

Był przewodniczącym Komisji Szkół Wyższych ZNP we Wrocławiu, członkiem Rady Głównej Szkolnictwa Wyzszego, członkiem zwyczajnym i przewodniczącym Wydz. III Wrocławskiego Tow. Naukowego.

Zmarł 1 września 1975 r. we Wrocławiu i został pochowany na tamtekszym cmentarzu na Sępolnie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi, w PRL otrzymał order Odrodzenia Polski 4 kl.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, jest patronem ulicy w Mielcu.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 121/1932, 23/1934; J. Skrzypczak, Na drodze do wolności. Mielczanie w walce o niepodległość Polski 1907-1919, Mielec 2008; J. Witek, Biogramy zasłużonych nauczycieli, absolwentów i uczniów Gimnazjum i Liceum w Mielcu, w: Księga Jubileuszowa 100 rocznicy powstania Gimnazjum i Liceum w Mielcu 1905-2005, Mielec 2005.