Bojownikom niepodległości

Tadeusz Antoniewicz

(1888–1937)

Urodził się 30 czerwca 1888 r. we wsi Ładziszówka pow. Skałat.

Należał do Związku Strzeleckiego we Lwowie.

W czasie I wojny światowej od 2 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Mścisław”. Służył w 3 komp. I baonu 1 pp LP. W grudniu chory, leczył się w szpitalu rezerwowym nr 1 w Wiedniu, a potem w Abacji nad Adriatykiem. Po rekonwalescencji od 20 lipca 1915 r. w 1 szw. 1 puł LP. Wiosną 1917 r. w Komisariacie Werbunkowym w Janowie Lubelskim.

Po kryzysie przysięgowym w POW.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) pracował jako nauczyciel i dyrektor w seminarium nauczycielskim w Tomaszowie Mazowieckim. Następnie podinspektor szkolny m.st. Warszawy.

Zmarł 17 października 1937 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A–5.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Czesławą N., miał z nią syna Janusza (1920–26 XI 2000).

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 296/1931; Sprawozdanie zarządu okręgu stołecznego Związku Legionistów Polskich w Warszawie za czas od dn. 1.IV.1937 r. do dn. 30.IV.1939 r., [Warszawa 1939]; J. Wojniłowicz, w: Tomaszowski Słownik Biograficzny zesz. 1/1994; Zmarli towarzysze broni, „Naród i Wojsko” nr 43/1937.