Urodził się 27 czerwca 1898 r. w Morawskiej Ostrawie. Syn Antoniego i Amelii z Wilczeków.
W czasie I wojny światowej od 21 stycznia 1916 r. w Legionach Polskich ps. „Mocny”. Początkowo służył w V baonie 7 pp LP. Brał udział w kampanii wołyńskiej. Ranny 4 lipca 1916 r. podczas bitwy pod Kościuchnówką. Leczył się w szpitalu, w kwietniu 1917 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.
Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym. Był elewem szkoły podoficerskiej w Dowództwie Uzupełnień korpusu. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Po 1918 r. w WP. Od stycznia 1919 r. służył (w stopniu kpr.) w I baonie strzelców w Czyżynach, a od września jako szofer VIII autokolumny. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Będzinie. Pracował jako szofer-mechanik.
Zmarł po 1932 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 293/1932.