Urodził się 27 października 1899 r. w Lublinie. Syn Tomasza i Anny z Zaniewskich.
W czasie I wojny światowej od 24 września 1915 r. w Legionach Polskich. Jako ordynans służył w żandarmerii polowej.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. 14 listopada 1917 r. przydzielony do 2 komp. km 2 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Zwolniony, 23 kwietnia wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. 14 maja w rejonie Udine dostał się do niewoli.
Potem w oddziałach polskich we Włoszech, z którymi został przewieziony do Francji. Z Armią Polską gen. J. Hallera wiosną 1919 r. powrócił do kraju.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy WP. W 1932 r. posiadał stopień sierż. Służył wówczas w 2 baonie saperów.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” nr 92/1932.