Bojownikom niepodległości

Tadeusz Biernacki

(1899–1974)

Urodził się 27 lipca 1899 r. w Warszawie. Syn Karola i Antoniny z Terpiłowskich, brat Franciszka (zob.).

Członek „Zarzewia” i Zw. Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Bartek”. Od lipca 1915 r. służył w 3 komp. VI baonu 7 pp LP (od końca września 1916: II baon 1 pp LP). Uzyskał stopień st. szer. Był współtwórcą pieśni Pierwsza Brygada. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. internowany przez Niemców w Szczypiornie. Zwolniony, podjął służbę w POW w Dąbrowie Górniczej.

Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 13 pp (1923). Następnie (1924, 1928) w 36 pp. W 1924 r. uzyskał maturę, a w 1932 r. ukończył studia na Wydz. Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Awansowany 1 stycznia 1930 r. na kpt. piech., w 1932 r. służył w Wojskowym Instytucie Badań Inżynierii, zaś w 1935 r. pozostawał w dyspozycji szefa Biura Ogólno-Administracyjnego MSWojsk. Przeniesiony do służby uzbrojenia, 19 marca 1937 r. awansował na mjr. uzbr. Wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu w Biurze Przemysłu Wojennego MSWojsk.

Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Służył w Wojskowym Instytucie Technicznym w Wlk. Brytanii, awansując na ppłk. uzbr. Po zakończeniu wojny służył w Polskim Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia. W 1946 r. pozbawiony przez komunistów polskiego obywatelstwa. Po demobilizacji zamieszkał w Szwajcarii.

Zmarł w 1974 r. m Mürren. Pochowany na Cmentarzu North Sheen w Londynie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 5 kl., Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

Carmina Patria. Polskie Hymny Narodowe. Od „Bogurodzicy” do „Solidarności”, Katalog wystawy w Muzeum Wojska Polskiego, Warszawa 2006; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; A. Roliński, A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć. Pieśni i piosenki żołnierskie z lat 1914-1918, Kraków 1989; A. Romanowski, Rozkwitały pąki białych róż… Wiersze i pieśni z lat 1908-1918 o Polsce, o wojnie i o żołnierzach, Warszawa 1990; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.