Bojownikom niepodległości

Tadeusz Brożek

(1897-przed 1933)

Urodził się 19 lub 27 lipca 1897 r. w Krakowie. Syn Jana i Agnieszki z Kurzejów.
W czasie I wojny światowej od 16 lub 31 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w dowództwie 2 pp LP. Ranny podczas walk na Bukowinie, leczył się na terenie Węgier i w Wiedniu. Po rekonwalescencji w 10 komp. 2 pp LP. Ranny podczas działań na Wołyniu, przebywał w szpitalu w Wiedniu. Następnie, awansowany na kpr., służył w 5 komp. 2 pp LP. Wiosną 1917 r. przebywał w stacjach zbornych w Wiedniu i Przemyślu. Od marca 1918 r. przebywał w szpitalu w Marmaros-Sziget. W maju internowany przez Austriaków w Szeklencze.
Po 1918 r. w WP. W maju 1919 r. należał do załogi pociągu pancernego „Odsiecz I”.
W niepodległej Polsce pracował jako witrażysta.
Zmarł przed 1933 r.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 131/1933
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 131/1933.