Urodził się 13 października 1895 r. w Białej Krakowskiej (obecnie część Bielska-Białej). Syn Józefa, lekarza.
Ukończył I Wyższą Szkołę Realną w Krakowie (1912 r.) oraz zdał maturę uzupełniającą typu humanistycznego w tamtejszym III gimnazjum (1913 r.), po czym podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Członek Polowych Drużyn „Sokoła” w Krakowie.
Po wybuchu wojny w sierpniu 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. Przydzielony do 2 pp LP, otrzymał dowództwo plut. w 5 komp. 29 września mianowany chor. piech. Podczas działań w Karpatach 29 października w bitwie pod Mołotkowem dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w obozie jenieckim w okolicach Kijowa, skąd w 1917 r. zbiegł. Przedostał się do Petersburga, a stamtąd do Dyneburga, w rejonie którego przekroczył linię frontu.
Członek POW w Moskwie.
Od listopada 1918 r. w WP. 15 listopada mianowany ppor. piech. Służył w 4 pp leg, a następnie w DOGen Kielce i (od czerwca 1920 r.) w DOGen Pomorze. W styczniu 1921 r. zatwierdzony jako kpt. piech. Z 1 kwietnia 1920 r.
Po zakończeniu wojny zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 r. służył w 71 pp, a od 30 listopada 1926 r. w 85 pp. W listopadzie 1927 r. został wykładowcą taktyki piechoty w Centrum Wyszkolenia Artylerii. W latach 1928-1930 studiował w WSWoj w Warszawie. Po jej ukończeniu był oficerem sztabu 21 DPG, a 28 czerwca 1933 r. został przeniesiony do Dep. Uzupełnień MSWojsk. Od 15 października 1936 r. kierował referatem w Biurze Administracji Armii MSWojsk. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.
Należał do Zw. Peowiaków.
Podczas II wojny światowej służył m.in. w 2 KP we Włoszech.
Po zakończeniu wojny io demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii. Posiadał stopień mjr. dypl. piech., w latach 70. otrzymał awans na ppłk. dypl., a potem płk. dypl. piech. Należał do Ligi Niepodległości Polski – w okresie od 1978 do 1981 był członkiem jej Rady Naczelnej.
Zmarł 10 lipca 1981 r. w Brighton. Pochowany na Cmentarzu Gunnersbury w Londynie kwat. E.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz rumuńskim orderem Korony Rumunii 4 kl.
Żonaty z Zofią Dargużanką (zob.), miał syna.
W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; „Dziennik Polski, Dziennik Żołnierza” nr 168/1981; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; A. Holiczenko, Żołnierze tajnego frontu. Lista imienna KN3 POW-Wschód 1914-1921, Olsztyn 2012; Kierownictwo obozu niepodległościowego na obczyźnie 1945-1990, Londyn 1996; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich t. I: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 251/1931; U. Perkowska, Uniwersytet Jagielloński w latach I wojny światowej, Kraków 1990; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; P. Stawecki, Oficerowie dyplomowani wojska Drugiej Rzeczypospolitej, Wrocław 1997; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.