Urodził się 15 grudnia 1897 r. w Kielcach. Syn Stanisława i Antoniny.
Uczył się w szkole handlowej w Krakowie.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. IV baonu 1 i 5 pp LP. Chory, w styczniu 1915 r. leczył się w szpitalu rezerwowym związku w Nowym Targu. Potem do marca 1916 r. w III baonie 1 pp LP. Później w 1 i 2 szw. 2 puł LP. Od 14 maja 1917 r. pełnił służbę w szpitalu koni LP.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach w lipcu 1917 r. internowany w Szczypiornie, a potem w Łomży.
Od listopada 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z bolszewikami. Ranny w maju 1920 r. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce mieszkał w Sosnowcu. Pracował jako nauczyciel.
Członek Zw. Legionistów Polskich.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.