Bojownikom niepodległości

Tadeusz Fenc

(1899–po 1939)

Urodził się 22 lutego 1899 r. w Samborze. Syn Jana i Marii z Kucharskich.

Od 1910 r. uczył się w filii gimnazjum w Samborze.

Działacz niepodległościowy ps. „Sobek”, „Rylski”.

Studiował medycynę.

Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. plek. ze starszeństwem z 1 czerwca 1919, służył w szpitalu rejonowym w Stanisławowie, skąd został odkomenderowany na studia medyczne na Uniwersytet Lwowski (1923, 1924). W 1928 r. pełnił służbę w 7 Okręgowym Szefostwie Sanitarnym, a w 1932 r. należał do kadry zapasowej 7 Szpitala Okręgowego. W tym też roku uzyskał dyplom lekarski. Awansowany 1 stycznia 1933 r. na kpt. lek., w 1934 r. był lekarzem 7 Szpitala Okręgowego. Następnie przeniesiony do rezerwy lub w stan spoczynku.

Pracował jako lekarz naczelny Ubezpieczalni Społecznej w Płocku. W 1939 r. mieszkał w Warszawie. Praktykował jako lekarz chorób wewnętrznych.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Źródła

T. Garlej, Społeczne oblicze płockiej medycyny na przestrzeni stulecia, „Notatki Płockie” t. 19/1974 nr 1; Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Sprawozdanie kierownika filii c.k. Gimnazyum w Samborze za rok szkolny 1911/12, Sambor brw.