Urodził się w 1894 r. Syn Wiktora Feliksa (zob.) i Marii z Majewskich. Brat Kazimiery Szpunarowej-Fiweger (zob.). Szwagier Bolesława Florka (zob.).
Przez trzy lata studiował medycynę w Montpellier we Francji.
W 1914 r., w okresie wakacyjnym, powołany do armii rosyjskiej. Ukończył szkołę oficerską w Irkucku. Następnie w pułku syberyjskim brał udział w działaniach frontowych..
Od 1917 r. w I Korpusie Polskim w Rosji. Po demobilizacji korpusu (w maju 1918) przyjechał do Warszawy.
Zapisał się na Wydz. Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Był sekretarzem w Kole Macierzy im. Gen. Dąbrowskiego.
Od listopada1918 r. w WP. W stopniu por. piech. 4 stycznia 1919 r. wyruszył z Warszawy na front jako dowódca 7 komp. 36 pp. Brał udział w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa. Ciężko ranny 19 stycznia pod Sokolnikami.
Przewieziony do szpitala na Technice we Lwowie, zmarł po kilku godzinach 19 stycznia 1919 r. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 245.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918–1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 64/1937; W obronie Lwowa i wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926.