Bojownikom niepodległości

Tadeusz Foryst

(1899–po 1939)

Urodził się 3 września 1899 r. w Janowie koło Lwowa. Syn Henryka i Anieli z Królów. Brat Jana (zob.) i Maksymiliana Juliana (zob.).

Uczył się w II Szkole Realnej we Lwowie.

Od 5 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka III (sektor Bema). Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do IV baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

W niepodległej Polsce pracował jako urzędnik w Dyrekcji Kolejowej w Gdańsku..

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

Dwunaste Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. II. Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1915–16, Lwów 1916; „Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.