Bojownikom niepodległości

Tadeusz Gadomski

(1899–1940)

Urodził się 18 kwietnia 1899 r. w Stanisławowie. Syn Władysława i Karoliny z Jakubschów.

Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 6 pap (1923, 1924). Dowodził baterią oraz był komendantem szkoły podoficerskiej. Co najmniej od 1928 r. oficer 19 pap. 1 stycznia 1929 r. awansował na kpt. art. Zajmował stanowisko dowódcy 5 baterii. Od 1937 r. w 6 pac. Przed wiosną 1939 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.

Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Źródła

Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 102/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.