Bojownikom niepodległości

Tadeusz Głazowski

(1895-po 1939)

Urodził się 30 listopada 1895 r. w Korczowie koło Kołomyi.

Z zawodu sztukator.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. II baonu 1 i 5 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Łowczówkiem, w końcu grudnia leczył się w szpitalu w Żywcu. Potem w 4 komp. II baonu tego pułku. W lipcu 1915 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Po rekonwalescencji w 11 komp. 6 pp LP. W jej składzie brał udział w walkach na Wołyniu. W komp. tej służył do 4 stycznia 1917 r., po czym był żołnierzem 2 baterii I dyonu haubic 1 part LP.

Od 4 listopada 1918 r. w stopniu st. szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka V. Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do II baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp).

W niepodległej Polsce w Policji Państwowej. W 1933 r. posiadał stopień przodownika. Mieszkał w Kozielnikach koło Lwowa.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.