Urodził się 8 kwietnia 1880 r. w Samborze. Syn Adama i Józefy z Hilderów (?).
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP. W jego składzie 30 września wyjechał na front karpacki. W połowie października dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w obozie jenieckim w m. Buj w guberni kostromskiej. Po powrocie z niewoli kontynuował służbę w Legionach. Od czerwca 1917 r. w stopniu plut. uczestniczył w kursie wyszkolenia nr 4.
Od 1918 r. w WP. 15 stycznia 1919 r. wyznaczony oficerem ewidencyjnym PKU Piotrków na pow. Radomsko. Następnie w MSWojsk. 1 maja 1919 r. mianowany urzędnikiem ewidencyjnym XI rangi. Później w 31 pp. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.