Bojownikom niepodległości

Tadeusz Golda

(1899-po 1944)

Urodził się 16 sierpnia 1899 r. we Lwowie. Syn Józefa i Marii z Rybińskich. Brat Józefa (zob.) i Stanisława Macieja (zob.).

Członek XII Lwowskiej Drużyny Skautowej im. J. Kilińskiego.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 11 lutego do 12 marca 1917 r. służył w komp. rekruckiej 1 pp LP.

Od 1 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka I, a potem odcinka VI (pododcinek Zamarstynów- Żółkiewskie).

Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 2 pstrz lwowskich.

W niepodległej Polsce ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.

Podczas powstania warszawskiego przeszedł przez obóz przejściowy (Dulag 121 w Pruszkowie) i od 12 sierpnia 1944 r. był więziony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (nr więźnia 191 239). Następnie przewieziony do obozu koncentracyjnego w Natzweiler.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 212/1933
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 212/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.