Bojownikom niepodległości

Tadeusz Góral

(1898-po 1931)

Urodził się 24 marca 1898 r. w Łapczycy koło Bochni. Syn Jana i Marii.

Uczeń szkoły ogrodniczej.

W czasie I wojny światowej od 20 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 2 pp LP. W jej składzie 30 września wyruszył na front w Karpaty. Od 10 maja 1915 r. w 12 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu, awansując na st. szer. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 6 lipca 1916 r. dostał się do niewoli rosyjskiej w okolicach Optowej. Z niewoli powrócił 18 maja 1918 r.

Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas w kancelarii sztabu DOK nr X w Przemyślu.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 156/1931
Źródła

„Monitor Polski” nr 156/1931