Bojownikom niepodległości

Tadeusz Górecki

(1895-1944)

Urodził się 13 marca 1895 r. w Stanisławowie.

Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został zatrzymany w służbie czynnej. Zweryfikowany jako por. rez. sap. z 1 czerwca 1919 r., pełnił służbę w baonie mostowym (1923, 1924). Przemianowany na oficera służby stałej (por. sap. z 1 lipca 1919 r.) i awansowany 1 stycznia 1928 r. na kpt. sap., w 1928 r. był oficerem 6 pułku saperów, a w 1932 r. służył w Pomocniczej Składnicy Inżynieryjnej we Lwowie. Awansowany 19 marca 1938 r. na mjr. sap., wiosną 1939 r. był kwatermistrzem 6 baonu saperów.

Podczas kampanii 1939 r. dowodził 56 baonem saperów. Brał udział w obronie Brześcia nad Bugiem, a potem dołączył do grupy płk. dypl. Władysława Filipkowskiego. Po zakończeniu walk brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Jarosław”. Podczas powstania warszawskiego służył w sztabie 4 Rejonu Obwodu Śródmieście. Walczył na Starym Mieście, skąd kanałami przeszedł do Północnego Śródmieścia.

Poległ 4 września 1944 r. pod gruzami na ul. Szpitalnej 4.

Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 287/1931
Źródła

L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986;„Monitor Polski” nr 287/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.